Block
Witamy na stronie
  Centrum Psychoterapii Refleksja   
Już od 10 lat leczymy naszych pacjentów w Krakowie.
Zajmujemy się leczeniem nerwic, depresji, lęku, zaburzeń osobowości
oraz wielu innych trudności psychicznych.

Psychoterapia w Krakowie
Zapraszamy do Centrum Psychoterapii Refleksja

Centrum, które tworzymy, kieruje się dbałością o jakość psychoterapii w Krakowie, którą oferujemy naszym pacjentom. Z jednej strony opieramy się na skutecznych metodach terapii, których skuteczność została udowodniona badaniami naukowymi. Z drugiej strony, ważnym dla nas elementem jest praca zespołowa, regularne konsultacje, superwizje oraz ciągłe doskonalenie zawodowe, które nasz zespół realizuje z naciskiem na jakość i efektywność psychoterapii. Specjaliści naszego centrum specjalizują się w psychoterapii psychodynamicznej i psychoanalitycznej.

Diagnostyka w Centrum jest kluczowa przy rozpoczynaniu psychoterapii indywidualnej, grupowej czy wizyt psychiatrycznych. Osoby zgłaszające się do Centrum niekoniecznie wiedzą, jakiego rodzaju psychoterapii chcą podjąć, dlatego konieczne jest przeprowadzenie diagnostyki. Specjaliści przeprowadzają wywiad, by dokładnie określić charakter objawów pacjenta i wskazania do psychoterapii. Celem diagnostyki jest zrozumienie problemów pacjenta i dobranie odpowiedniej formy leczenia.

Więcej informacji

Refleksja w centrum Krakowa

Dwa miejsca - jedna Refleksja

Pracujemy w dwóch lokalach w centrum Krakowa niedaleko ronda Mogilskiego.

Psychoterapia jako metoda leczenia

Obrazek związany z psychoterapią

Psychoterapia to proces terapeutyczny, który ma na celu leczenie zaburzeń dotyczących osobowości, emocji, zachowań i myśli. Proces ten składa się z regularnych sesji prowadzonych przez psychoterapeutę, których celem jest odkrycie źródeł problemów pacjenta oraz wypracowanie przez pacjenta strategii ich rozwiązania. W ramach psychoterapii, terapeuta wykorzystuje różne techniki psychoterapeutyczne, mieszczące się w jednym z podejść - psychodynamicznym, psychoanalitycznym, poznawczo-behawioralnym, humanistycznym czy systemowym.

Osobowość to zbiór cech, które definiują, jak jednostka myśli, działa i odczuwa emocje. Zaburzenia osobowości są związane z nieprawidłowym rozwojem wczesnodziecięcym, a ich objawy mogą wpłynąć na funkcjonowanie człowieka w codziennym życiu. Osoby z zaburzeniem osobowości nie uznają tej cechy u siebie jako patologicznej, co utrudnia ich leczenie. Osobowość kształtuje się i rozwija do około 30. roku życia. Okres ten jest krytyczny, ponieważ to wtedy formują się podstawowe zręby osobowości. Zdarzenia traumatyczne i inne negatywne zjawiska w tym okresie mogą prowadzić do zaburzeń, które później mogą powodować nieprawidłowy rozwój. Wraz z upływem czasu utrwalają się schematy myślenia, przeżywania i zachowania, które stanowią element tożsamości. Osoby po 30. roku życia mają już utrwalone schematy i stają się bardziej oporne na zmiany. Te zmiany są jednak osiągalne.

Psychoterapia może pomóc w procesie zmiany i rozwoju osobowości, nawet u osób po 30. roku życia. W psychoterapii wykorzystuje się różne techniki aby pomóc pacjentom w odkryciu źródeł ich problemów i opracowaniu strategii radzenia sobie z nimi. Psychoterapeuta stosujący podejście psychodynamiczne, które skupia się na analizie traum i wczesnych doświadczeń emocjonalnych, leczeniu osobowości, konfliktów wewnętrznych posiada szeroki wybór technik a co za tym idzie może zajmować się leczeniem wielu zaburzeń i trudności.

UMÓW SIĘ NA WIZYTĘ U PSYCHOLOGA

Możesz zarezerwować wizytę w kalendarzu online.
Wybierz specjalistę oraz dogodny dla siebie termin.
W kilka minut otrzymasz potwierdzenie rezerwacji.
ZAPISZ SIĘ NA WIZYTĘ

Artykuły

CZĘSTO ZADAWANE PYTANIA

Tutaj uzyskasz podstawowe informacje na tematy związane z psychoterapią i leczeniem. Znajdziesz tu odpowiedzi na najczęściej zadawane przez pacjentów pytania.

Przede wszystkim nie można ignorować trudności. Nie są one słabością lecz sygnałem, że należy się sobie przyjrzeć, może coś zmienić by funkcjonować lepiej. To czy psychoterapia jest pomocna, a może konieczna w danej sytuacji mają pokazać sesje diagnostyczne.

Diagnostyka trwa do 5 sesji. Czasami następuje skierowanie do psychiatry w celu konsultacji farmakologicznej. Po diagnostyce dowiemy się czy psychoterapia może być pomocna, jeżeli tak to jakie zastosować metody oraz częstotliwość spotkań.

Jeżeli chodzi o wybór psychoterapeuty, to istotny jest podjęty lub ukończony kurs przygotowujący do pełnienia tego zawodu. Już na drugim roku szkolenia psychoterapeuta posiada odpowiednią wiedze i umiejętności. Każdy terapeuta z danego nurtu z definicji posiada ta samą wiedzę i metody do pracy psychoterapeutycznej.

Nie jest konieczne żadne inne przygotowanie do pierwszej wizyty poza zgromadzeniem i dostarczeniem dokumentacji medycznej z poprzedniego leczenia szpitalnego i ambulatoryjnego jeżeli taka została wydana.

Zapoznaj się ze szczegółowym cennikiem ośrodka TUTAJ.

To jest trudne pytanie. Pierwszym zadaniem jest odsłonięcie, nazwanie i uświadomienie wewnętrznych motywów, o których pacjent nie zdaje sobie sprawy. Drugim jest nieświadomy proces, w którym pacjent doświadcza relacji terapeutycznej w sposób, który jest dla niego leczący.

Istotna jest tu motywacja własna do podjęcia psychoterapii, dlatego też osoby pełnoletnie powinny zgłosić się samodzielnie.

Zazwyczaj spotkania odbywają się raz lub dwa razy w tygodniu. Zależy to od diagnozy czyli charakteru trudności pacjenta.

Płeć nie ma znaczenia z punktu widzenia leczenia. Istotniejsze jest to jak czuje się pacjent w kontakcie terapeutycznym z kobietą, a jak z mężczyzną. To samopoczucie może również wskazywać na obszar trudności pacjenta.

W przypadku osoby niepełnoletniej, rodzic lub opiekun prawny musi wyrazić zgodę na to by rozpoczęła proces psychoterapii. W przypadku dzieci pierwsze konsultacje zawsze odbywają się wraz z rodzicami. Kolejne sesje przebiegają zgodnie z zaleceniami psychoterapeuty prowadzącego.

Ważne jest by poinformować podopiecznego o wizycie. Gdzie i w jakim celu się go zabiera.

Jeżeli dziecko bądź osoba niepełnoletnia przechodziła leczenie szpitalne, bądź ambulatoryjne a opiekun posiada wydaną dokumentację medyczną, ważne jest by dostarczyć ją na pierwszą konsultację.

Psychiatra oprócz leczenia farmakologicznego nierzadko udziela wsparcia pacjentowi.
Leczenie polega na dobraniu leku lub leków tak by zredukować bądź usunąć dolegliwości natury psychicznej i psychosomatycznej. Jako lekarz prowadzący w razie konieczności kieruje pacjenta na psychoterapie, bądź inne formy pomocy.

Psychiatra rozpoczyna proces leczenia pacjenta od wizyt diagnostycznych. Jest to kilka (1-3) wizyt, podczas których ma miejsce zebranie wywiadu, diagnostyka kliniczna oraz zostaje sformułowana propozycja leczenia pacjenta. Wizyta diagnostyczna trwa zwykle 50min. Kolejnym etapem leczenia psychiatrycznego są wizyty kontrolne, które odbywają się zwykle raz w miesiącu, w zależności od oceny stanu psychicznego pacjenta. Na wizytach kontrolnych ma miejsce kontrola procesu leczenia, przedłożenie recept, wydanie zaświadczeń, omówienie zaleceń. Każda wizyta kontrolna trwa 30 minut.

Należałoby rozróżnić psychoseksuologa od seksuologa.
Seksuolog to lekarz, który ukończył specjalizacje medyczną w dziedzinie seksuologii Psychoseksuolog to absolwent psychologii lub medycyny, który ukończył studia podyplomowe z zakresu seksuologii.
Zarówno seksuolog jak i psychoseksuolog posiadają odpowiednią wiedzę i metody do pracy z osobami borykającymi się z zaburzeniami seksualnymi, dysfunkcjami lub parafiliami. Z tą różnicą, że do leczenia farmakologiczngo oraz badania fizykalnego uprawnieni są lekarze specjaliści a psychoseksuologowie leczą poprzez metody behawioralne, hipnoterapię, psychoterapię. Dopiero natura trudności określona w diagnostyce kierunkuje dalszy proces leczenia czyli również specjalistę.

Najpierw trzeba określić charakter problemu i zdecydować o leczeniu. Niekoniecznie trudności natury seksuologicznej muszą mieć podłoże biologiczne. W przypadku podłoża emocjonalno-psychicznego nie ma konieczności korzystania z farmakoterapii.

Współżycie jest elementem życia dwojga ludzi, więc i leczenie powinno dotyczyć pary. Czasami po diagnostyce okazuje się, że jedna osoba cierpi z powodu trudności seksuologicznych, a druga emocjonalnych, a czasami problem tkwi w komunikacji. Warto na spotkania diagnostyczne jeżeli jest to możliwe przyjść wspólnie z partnerem/partnerką. Jeżeli nie to zawsze można sięgnąć po pomoc we własnym zakresie