Czym jest zdrowie seksualne?

Zdrowie seksualne to integracja biologicznych, emocjonalnych, intelektualnych i społecznych aspektów życia seksualnego, ważnych dla pozytywnego rozwoju osobowości, komunikacji i miłości.
(Definicja zdrowia seksualnego wg WHO, 1986)

Dla kogo przeznaczona jest terapia?

W ośrodku prowadzimy seksuologiczną psychoterapią indywidualna oraz seksuologiczną psychoterapię partnerska.

Badania na temat seksualności Polaków jasno pokazują skale zjawiska, a co za tym idzie powszechność problematyki.

Utrudnienia w odbyciu stosunku płciowego: 56% Polaków w wieku 15 – 59 lat. Najczęstsze powody: zmęczenie, stres (26%), obawa przed niechcianą ciążą (25%), choroba, złe samopoczucie (13%). Obawa nie sprawdzenia się w seksie: 9% badanych; poczucie, że ich ciało nie jest atrakcyjne: 8% badanych. (Z. Izdebski „Seksualność Polaków na początku XXI wieku. Studium badawcze.” Wydawnictwo)

Statystyki dotyczące kobiet:

25% ujawnia zmniejszone zainteresowanie życiem seksualnym i zaburzenia pożądania;
17% ma trudności z osiąganiem orgazmu;
13% odczuwa ból podczas kontaktów seksualnych (dyspareunia);
8% nie osiąga orgazmu;
2% nie jest zdolna do stosunku pochwowego z powodu pochwicy.

Dane dotyczące mężczyzn:

37% ma przedwczesny wytrysk;
8% ma zaburzenia erekcji;
7% cierpi na zaburzenia pożądania;
4% boryka się z brakiem orgazmu

Czym są dysfunkcje seksualne?

Zgodnie z aktualną klasyfikacją problematyki wg ICD 10 wyróżniamy:
Brak lub utratę potrzeb seksualnych; Awersję seksualna i brak przyjemności seksualnej; Brak reakcji genitalnej; Zaburzenia orgazmu; Wytrysk przedwczesny; Pochwicę nieorganiczna; Dyspareunię nieorganiczna; Nadmierny popęd płciowy; Inne dysfunkcje seksualne bez przyczyn organicznych lub chorobowych.

Niektóre psychologiczne powody problemów:

Brak bezpiecznych warunków zewnętrznych
obawa przed ciążą, zarażeniem się różnymi chorobami
obawa przed krytyką ze strony partnera
nieakceptowanie partnera (jego zachowania, wyglądu, stanu higieny)
nowy partner seksualny
pierwsze w życiu zbliżenie płciowe
zbliżenie płciowe po okresie abstynencji seksualnej
wyuczone, nieprawidłowe nawyki seksualne, powodujące np. problemy z ejakulacją, orgazmem.

Niektóre głębsze przyczyny trudności:

urazy seksualne, lęki seksualne, lęk przed bliskością
błędne schematy poznawcze
poczucie winy (na tle moralnym, religijnym itp.)
agresja i autoagresja (w tym karanie partnera oraz siebie przy użyciu dysfunkcji seksualnych)
negatywna samoocena
zaburzenia osobowości

Jak wygląda wizyta u lekarza – psychoseksuologa?

Pierwsze konsultacje służą nawiązaniu pozytywnej relacji terapeutycznej, określeniu z czym zmaga się lub zmagają osoby zgłaszające oraz jaka jest w zarysie ich historia życia i leczenia.

Wiedza ta pozwala uspokoić w sytuacji normatywności zachodzącego kryzysu, a także umożliwia postawienie diagnozy, która z kolei ma służyć zmniejszeniu niepewności i określeniu dalszej drogi pomocy.

Co i jak pomaga?

„Uniwersalnymi czynnikami leczącymi w terapii są: relacja, przywracanie nadziei, wspólne zajmowanie się tym czego pacjent do tej pory unikał, przywracanie kontroli nad swoimi myślami i uczynkami, wkładanie wysiłku w naprawę”
(Andrzej Wiśniewski)

Terapeuta – lekarz określa także specjalistyczne sposoby usuwania problemu: pomoc seksuologiczna, psychoterapia (w tym techniki behawioralne), farmakoterapia. Jeśli psychoterapia jest wskazana, ustala się następnie jej cele i formę.

– indywidualna lub układu partnerskiego
– objawowa, przyczynowa
– krótkoterminowa, długoterminowa

Przykładowe Cele Terapii:

Większa akceptacja własnej seksualności
Budowanie większego wzajemnego zaufania i bezpieczeństwa emocjonalnego podczas kontaktów seksualnych
Czerpanie większej przyjemności i radości z kontaktów intymnych
Poprawa komunikowania się w związku partnerskim.

Według Deklaracji Praw Seksualnych (WHO – sierpień 2002)

Seksualność jest integralną częścią osobowości każdej istoty ludzkiej. Jej pełny rozwój zależy od zaspokojenia podstawowych ludzkich potrzeb, takich jak pragnienie kontaktu, intymności, ekspresji uczuć, przyjemności, czułości i miłości.

Seksualność kształtuje się w wyniku wzajemnych relacji pomiędzy osobą a otaczającymi ją strukturami społecznymi. Pełny rozwój seksualności jest niezbędny do osiągnięcia dobrostanu w wymiarze indywidualnym, interpersonalnym oraz społecznym.

Prawa seksualne są uniwersalnymi prawami człowieka, bazującymi na niezbywalnej wolności, godności i równości wszystkich istot ludzkich. Ponieważ zdrowie jest fundamentalnym prawem człowieka, tak samo podstawowym prawem człowieka musi być jego zdrowie seksualne.

W celu zapewnienia zdrowego rozwoju seksualności społeczeństw i jednostek ludzkich wszystkie społeczeństwa muszą uznawać, promować, szanować i bronić tych praw seksualnych wszelkimi środkami. Zdrowie seksualne rozwija się w środowisku, które uznaje, respektuje i szanuje te prawa.

Prawa seksualne stanowią fundamentalne i uniwersalne prawa człowieka.

lekarz psychiatra Andrzej Kras
lek. Andrzej Kras specjalizuje się w psychiatrii osób dorosłych. Ponadto posiada kwalifikacje psychoseksuologiczne oraz jest dyplomowanym psychoterapeutą. Czytaj więcej