Zaburzenia motywacji przejawiają się w jej niskim nasileniu i nieutrzymywaniu na odpowiednim poziomie przez dłuższy czas, gdy występują przeszkody podczas realizacji celów. Ponadto, trudności te są rezultatem rodzaju wzbudzanej motywacji, wybieranych celów, regulacji swojej aktywności (nagradzanie oraz karanie) a także poziomu standardów.

Motywacje w skrócie można określić, jako siłę napędzającą rozpoczęcie, utrzymywania i realizacje celu związanego z daną aktywnością.

Problemy z motywacją mogą przejawiać się w niskim jej poziomie na początku, w trakcie oraz w dłuższej perspektywie procesu motywacyjnego. Dlaczego?

Z tego powodu, że dana aktywność i związany z nią cel jest traktowany przez osobę, jako nie swój. Nie swój oznacza, że osoba nie jest napędzana do jego realizacji poprzez motywacje wewnętrzną. Aktywność motywowana wewnętrznie jest wynikiem autonomicznego, swobodnego wyboru lub wyboru ze względu na ważne wartości dla jednostki lub dla grupy społecznej, do której przynależy. Celem takiej aktywności jest chęć rozwoju siebie w postaci swoich cech osobowościowych, kompetencji i umiejętności. Ponadto, chęć rozwoju osób, czy grup społecznych, które są ważne dla jednostki. Podczas wykonywania aktywności wewnętrznie motywowanej osobie towarzyszy chęć poznania, uczenia się i zdobywania nowych doświadczeń. Dodatkowo, chęć pomocy oraz wsparcia dla innych ludzi. Doświadczanymi stanami poznawczo-emocjonalnymi jest przyjemność z działania a także satysfakcja z dążenia do jego realizacji i z samego osiągnięcia celu. Wyższy poziom motywacji wewnętrznej podczas aktywności jest również powiązany z jej kontynuowaniem w dłuższej perspektywie czasowej a także pomimo pojawiających się przeszkód. Co więcej, z osiąganiem celów tak krótko, jak i długoterminowych. Znaczącymi czynnikami dla działań wewnętrznie motywowanych jest system nagradzania a także poziom standardów. Nagrodą dla jednostki wewnętrznie motywowanej jest przede wszystkim przyjemność z rozwoju własnego lub grupy społecznej. W przypadku zaś niepowodzenia popełnione błędy stanowią dla niej możliwość do nauki i zdobywania nowych wniosków oraz doświadczeń. Standardy zaś stawiane przez osobę motywowaną wewnętrznie są odpowiadające kryterium rozwojowemu cech, kompetencji i umiejętności. Ponadto, ze względu na doznanie ekscytacji i zabawy podczas ich realizacji.

Zgodnie z powyższym jednostki problemy z poziomem motywacji przy rozpoczęciu, utrzymywaniu a także realizacji aktywności są wynikiem niskiego stopnia motywacji wewnętrznej. Ponadto, w niewielkim zakresie autonomicznych a także rozwojowych celów dla tej osoby, czy też jej grupy społecznej.

Problemy z motywacja są także wynikiem większego nasilenia motywacji zewnętrznej. Po pierwsze dlatego, że aktywność motywowana zewnętrznie jest napędzana poprzez poczucie nacisku, przymusu wewnętrznego lub zewnętrznego. Oznacza to, iż celem aktywności wykonywanej przez osobę jest nagroda lub kara zewnętrzna w postaci obecności lub braku gratyfikacji typowo „namacalnej, jak oceny szkolne, czy dobra materialne. Ponadto, że celem działania dla osoby jest chęć zyskania aprobaty i prestiżu społecznego. Oczywiście ważne jest podkreślenie, iż cele te mogą ze sobą współwystępować. Aktywność, która jest motywowana zewnętrznie ze względu na charakter motywacji i celów bardziej się „wygasza”, niż ta wzbudzana poprzez motywacje wewnętrzną. Ponadto, sprawia trudności, aby utrzymać i kontynuować dane działanie, szczególnie w przypadku wystąpienia przeszkód , w dłuższej perspektywie czasowej. Ma to miejsce dlatego, że motywacja zewnętrzna jest na wysokim poziomie wtedy, gdy występują zewnętrzne nagrody. Jednakże należy podkreślić, iż satysfakcja z nagradzania tego typu jest niższa, krótkotrwała i niepewna. Jest to rezultatem systemu nagradzania i karania związanego z motywacją zewnętrzną. Mianowicie, niższy stopień nagradzania wynika z faktu, że nagrody zewnętrzne ogólnie słabiej oddziałują na jednostkę a zależność ich od innych ludzi oznacza ich zmienność nasilenia w czasie. Ponadto, z tego powodu, iż działanie może być w pewnym momencie wykonywane ze względu na uniknięcie negatywnych konsekwencji. Mianowicie, w postaci obniżenia samooceny, poczucie winy, krytycyzmu i zamartwiania się. Ponadto, w formie lęku przed negatywną oceną, dezaprobata oraz odrzuceniem ze strony własnej a także innych osób. Należy wziąć również pod uwagę, że osoba przyzwyczaja się do siły odziaływania tych nagród zewnętrznych a w związku z tym zwiększa się jej zapotrzebowanie na mocniejszy efekt nagradzający. Aktywność motywowana zewnętrznie jest krótkotrwała z tego powodu, iż jej dalsze wykonywanie jest zależne od występowania nagród, czy też kar zewnętrznych. W przypadku zaś ich braku znacząco obniża się lub ustaje działanie z nią związane. Ponadto dlatego, że w przypadku pojawienia się trudności, jednostka nie tylko zaczyna oczekiwać braku nagrody, ale także wcześniej wspomnianych (nieprzyjemnych) stanów psychologicznych. Skutkuje to również zwiększonym lękiem, napięciem i doświadczanym stresem, który niekorzystnie przekłada się na jakość wykonania danej aktywności. Ze względu na te nieprzyjemne stany i zwiększające się oczekiwanie negatywnych konsekwencji porażki osoba będzie rezygnowała lub unikała realizacji działania zewnętrznie motywowanego. Świadczy to już o tym, że realizacja długoterminowych celów jest utrudniona. Na powyższą realizacje zadania wpływ ma również dążenie do podwyższania sobie standardów dotyczących aktywności. Spowodowane jest to, z jednej strony potrzebą mocniejszego efektu nagradzającego od innych ludzi, z drugiej z kolei negatywnych stanów psychologiczny, kiedy ten efekt obniża się lub zanika. Dlaczego pojawiają się jeszcze negatywne stany psychologiczne, gdy efekt nagradzający nie jest wystarczająco „mocny”. Z tego powodu, że jednostka zaczyna doświadczać skutków nie zrealizowanych celów, potrzeb wynikających z wewnętrznej motywacji, mające charakter rozwojowy i nadające poczucie sensu a także szczęścia w życiu. Niepewność z kolei jest powiązana z faktem, iż nasilenie efektu nagradzającego, jak i również jego obecność jest niezależna od osoby a od innych ludzi, czyli jest niekontrolowana przez nią.

Problemy z nasileniem motywacji przy rozpoczynaniu, utrzymywaniu i realizacji danej aktywności są więc wynikiem wysokiego poziomu motywacji zewnętrznej, wyboru celów do niej się odnoszących. Ponadto, od systemu nagradzania i karania się charakterystycznego dla motywacji zewnętrznej oraz odpowiedniego dla niej negatywnego obrazu siebie w obliczu stawianych standardów.