Psycholog dla młodzieży

Oferujemy psychoterapię młodzieży w wieku od 13 do 19 lat. Psychoterapia młodzieży polega na pomocy w poradzeniu sobie z zaburzeniami pojawiającymi się w okresie dojrzewania. Istotnym elementem w pracy z młodzieżą jest współpraca z rodzicami, która koncentruje się na zwiększeniu umiejętności rozumienia zachowań adolescenta jak i komunikacji z nim. W trakcie psychoterapii, psycholog dla młodzieży staje się istotnym ogniwem w pogodzeniu potrzeb dorastającego adolescenta z oczekiwaniami rodziców.

Dojrzewanie (adolescencja) to bardzo dynamiczny etap życia, w którym młody człowiek doświadcza wielu zmian w rozwoju fizycznym, poznawczym oraz emocjonalnym. W tym też okresie kształtuje się tożsamość u nastolatka, dlatego okres adolescencji nazywany jest często okresem kryzysu rozwojowego. Można powiedzieć, że jest on drogą nastolatka do dorosłości, jednakże niesie ze sobą różnorodne trudności i dylematy. Nastolatek może doświadczać wtedy niezrozumiałych nastrojów, niepokojących zachowań czy gwałtownych reakcji somatycznych i emocjonalnych.

Rozwijają się wtedy cechy płciowe, co przy ogólnych zmianach wagi, wzrostu, wyglądu wiąże się ze zmianą psychologicznego obrazu ciała, a także obrazu siebie w relacjach z innymi.

Zmiany następują także w zakresie relacji do autorytetów, gdzie dużo większego znaczenia nabiera grupa rówieśnicza i pojawia się silniejsza potrzeba przynależności do różnego rodzaju grup. Mogą to być grupy skupione wokół zainteresowań lub subkultur. Wynika to z konieczności separacji od rodziców i kształtowania własnej indywidualności.
Nasilają się także wtedy dylematy zależności i niezależności.

Rodzice nastolatków również stają w obliczu nowych zadań, co często bywa bardzo dla nich trudne. Zmiany w zachowaniu dziecka, wydają się niekiedy niepokojące, chociaż mogą być naturalnym elementem rozwoju i nie oznaczać zaburzenia. W okresie adolescencji dużym problemem mogą być relacje nastolatka z rodzicami.

Wiele młodych osób mimo gwałtownych zmian dobrze potrafi utrzymać pozytywne relacje rówieśnicze czy rodzinne, a także dobrze radzi sobie z napięciami rozwojowymi. Zdarza się, że pojawiają się pewne trudności, z którymi nastolatek nie może poradzić sobie sam.

Spotkania konsultacyjne mają na celu poznanie i zrozumienie problematyki danego nastolatka poprzez wywiad. Każdy terapeuta pracuje w systemie pięciu takich spotkań, które pozwalają określić wskazania lub przeciwwskazania do terapii. Konsultacje są częścią procesu psychoterapii dlatego przy zmianie terapeuty proces konsultacji należy przejść ponownie.

I spotkanie konsultacyjne – nastolatek wraz rodzicem/ rodzicami

Spotkanie ma na celu poznanie problematyki z jaką przychodzi nastolatek oraz zebranie podstawowych danych dotyczących rodziny, funkcjonowania nastolatka w środowisku szkolnym i rówieśniczym, a także historii rozwojowej nastolatka. Równie ważne jest poznanie perspektywy nastolatka i rodzica. Przy tej okazji rodzice, którzy są zainteresowani uczestnictwem nastolatka w psychoterapii mają okazję zapoznać się z osobą terapeuty i dowiedzieć podstawowych informacji dotyczących terapii.

II, III, IV spotkanie konsultacyjne – sam nastolatek

Spotkania mają na celu poznanie funkcjonowania nastolatka poprzez wywiad szczegółowy dotyczący różnych obszarów funkcjonowania. Nastolatek ma tez możliwość zobaczenia jak czuje się w kontakcie z terapeutą i czy chciałoby pozostać w takim kontakcie w psychoterapii.

V spotkanie konsultacyjne – sam rodzic/ rodzice

Spotkanie ma na celu podsumowanie spotkań konsultacyjnych oraz kwalifikację do terapii. Terapeuta omawia zasady uczestniczenia nastolatka w terapii. Jest to również przestrzeń na pytania rodziców. Istnieje możliwość pogłębienia wywiadu rozpoczętego na pierwszym spotkaniu. Terapeuta tutaj również może dopytać o treści, które pojawiły się w kontakcie z nastolatkiem. Terapeuta udziela wskazówek co do dalszego diagnozowania czy postępowania z nastolatkiem.

Poprzez określenie „młody dorosły” rozumiemy osobę między 20 a 28 rokiem życia.

Psychoterapia młodych dorosłych polega na pomocy w poradzeniu sobie z trudnościami jakie mogą wystąpić na tym etapie życia.

Okres wkraczania w dorosłość wiąże się z dokonywaniem wielu niełatwych wyborów, podejmowaniem nowych działań i pełnieniu nowych ról. Często zwiększają się również wymagania rodziny czy społeczeństwa. To wszystko może sprawić, że pojawią się trudności nie występujące we wcześniejszych okresach życia bądź wcześniejsze dylematy ulegną nasileniu.